พร ๘ ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 129 / 159

ประโยค - จุดดูลสมดุลปาเสาทิกา อรรถกถาพระวินาย องครวร วรฺรา - หน้าที่ 549 พระมหาสมัฏท์ว่า "แต่ผ่า เมื่อภิญญูผู้เสนาน- ถามปะกล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ เสนานะอันท่านคือเอาแล้วหรือ? พระมหาเถระกล่าวว่า "เราอถื

เนื้อหานี้อธิบายถึงการถือเสนานะและความสัมพันธ์ระหว่างพระมหาสมัฏท์กับภิญญูผู้เสนานะ โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการตัดสินใจที่ถูกต้องในเสนานะและผลกระทบที่มีต่อการถือปัจจัยและการทำบุญในอาวาส รวมถึงบทบาท

ประโยค - ปัญญา สมันตปลากาก อรครถพระวันย์ ปรีวิตา วันเดือนา - หน้าที่ 767 ภูมิใจ ฟ้องภูมิอื่นด้วยวัตถุหรืออามาติ ภิกษุนั้น ชื่อว่าโจทก์ ฝ่ายภูมิใจ ถูกฟ้องอย่างนั้น ภิกษุนี่ ชื่อว่าจำเลย ภูมิภูมิไม่ต้อ

บทนี้พูดถึงการฟ้องร้องและความหมายของการเป็นโจทก์และจำเลยในแง่มุมของธรรมที่สำคัญในพระพุทธศาสนา โดยแสดงให้เห็นความสัมพันธ์และบทบาทต่างๆ ที่เกี่ยวข้องในกระบวนการทางกฎหมายและธรรมะ พร้อมทั้งการพึงระลึกถึงก

ประโยค - ปัญจมณฑลปลาทาก อรรถาธิปไตย วันวาร วันอานา - หน้าที่ 799 วินิจฉัยในปัจจิมติมฉุกละ พึงทราบดังนี้ :- เมื่อผูกสมมในทะเล ชื่อว่าต้องในปัจจจิมชนบท ในที่ต้องในปัจจจิมชนบท เมื่อให้อุปสมบทด้วยคณะปัญจจ

เนื้อหานี้พูดถึงการวินิจฉัยในปัจจิมติมฉุกละ ซึ่งมีการอธิบายถึงความจำเป็นในการผูกสมมในทะเล และการให้อุปสมบทด้วยคณะปัญจจรรดา โดยมีการสนทนาเกี่ยวกับวัตถุ ๕ ประการที่ควรอยู่ในปัจจิมชนบทและมัชจิมชนบท นอกจา

ประโยค - ปัญญามนต์ปลาทากา อรรถถากพระวันบิ ปริวาร วันจันทา - หน้าที่ 828 บุคคลที่ไม่ควรไว้วิ่งแสดงแล้วในสนสนขันชะนา. อัฝโกลวัตต์ ได้แสดงแล้วในโอมสวาทสักขาบท. อาการ ๑ ได้แสดงแล้วในปฐมอิทธาบท. สิบองว่า

เนื้อหานี้อธิบายถึงความสำคัญของบุคคลที่ไม่ควรไว้วิ่ง และอาการที่แสดงในบทเรียนทางพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการกล่าวถึงนางวิสาขาและคำขอพรจากพระเจ้าสุโขทน รวมถึงข้อคิดและการจัดทำเครื่องมือต่างๆ ที่เป็นสัญลักษ

ประโยค - ปัญญา สนั่นสมุติปาลากกา อรรถถภะพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 830 บุคคลไม่ควรไหว้ รวมทั้งบุคคลผู้แสล้ออกจะถึงเป็น ๑๓ บุคคล ไม่ควรไหว้ทั้งนั้น ได้แสดงแล้วในเสนาณขันธะ อย่างยิ่ง ๑๑ พิธารบนใน

บทความนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการไม่ไหว้บุคคลซึ่งไม่ควรทำตามบทบัญญัติของศาสนา โดยเน้นไปที่ความสำคัญของการปฏิบัติตนที่ถูกต้องในทางพระพุทธศาสนา อธิบายถึงโทษ ๑๑ ประการของภิกษุที่ไม่ปฏิบัติให้ถูกต้องและคว

ประโยค - ปัญญาและมนต์ปลากากะ อรรถถกพระวินัย ปิวราว วันนที - หน้าที่ 860 ว่า "ผู้มอบฉันทะ ซื้อ ต้องอุกโภญาณปาจิตตีย์" จงไปสวดมนต์ เสย." [ว่าด้วยนิทานเป็นต้นแห่งอธิกรณ์] [๕๔๗] วินฉันในคำว่า วิว

เนื้อหาเกี่ยวกับการวิเคราะห์วิธีการในการเข้าใจพระวินัย โดยเน้นไปที่นิยามและลักษณะของอธิกรณ์และวิวาทภิฏฺฐ์ มีการกล่าวถึงเหตุและผลที่ทำให้เกิดอธิกรณ์ต่างๆ พร้อมทั้งการวิเคราะห์เชิงลึกเพื่อความเข้าใจที่ช

ประโยค - ปัญจมสนิทปลากกา อรรถกพรวัน ปริวาร วัณเณา - หน้า 862 ในวิสชาแห่งตัณย์อุปฌา พึงทราบว่าต่างกันแต่กัลว่าพึงชนะ. จริงอยู่ เหตุฉันแน ท่านกล่าวว่า "ปัจจัย" ในตัณย์อุปฌานี้. [ว่าด้วยบุญเป็นต้นแห่งอธ

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอธิกรณ์และวิวาทาธิกรณ์ในบริบทของตัณย์อุปฌาน โดยเน้นการศึกษามูลเหตุแห่งการแตกต่างและความสำคัญของความเข้าใจภายในรูปแบบอธิกรณ์ต่างๆ ที่มีผลต่อการปฏิบัติธรรมและความสัมพันธ์ของ

ประโยค - ปัญญามสมันต์ปลาสักกา อรรถคาถาพระวันิ ปริวาร วันแดงนา - หน้าที่ 873 [ว่าด้วยเบื้องต้นของโฉนดเป็นอาทิ] วิจัยฉบับในปัจจุบันวิสาชนาอธิว่า อะไรเป็นเบื้องต้นของโฉนด พิฆารบัดนี้:- หลายยบว่า ลุงจอ

บทความนี้กล่าวถึงเบื้องต้นของโฉนดและการพิจารณาของสงฆ์ในการพิจารณาคดี โดยเน้นความสำคัญของการให้การตามความจริงและการไม่สร้างความขัดแย้งในโฉนดหรือในคดีอรรถคดี. มีการกล่าวถึงวิธีการที่สงฆ์จะจำแนกและพิจารณ

ประโยค - ปัญญาโมลปลาทากิ อรรถถากพระวินัย ปริวาร วันฉนนา - หน้าที่ 915 แล้วให้ชลลากว่า "พวกท่านจงจับชลลากนี้..." ก็ในอาการ ๕ อย่าง ก็กรรมเท่านั้น หรือออุทกเทส เป็นสำคัญ ส่วนการแถลงการประกาศและการให้บร

ในบทนี้มีการกล่าวถึงการแถลงและการประกาศในทางศาสนา โดยมีการพูดถึงอำนาจและกรรมรวมถึงอุทกเทสอย่างละเอียด เพื่อให้เกิดความเข้าใจและการปฏิบัติอย่างถูกต้องตามหลักธรรม นอกจากนี้ยังยกตัวอย่างการทำกรรมและขอให้

ประโยค - ปัญจามสนิมตปลากกา อรธอตพระวันขึ้น ปวิริว วันฉนา - หน้าที่ 927 [ปราชญาทางกายเป็นต้น] หลายบทว่าปราชญา กายา เทว ได้แก่ [๕๕๕] เมถุน- ธรรมปราชญ์ลงกิญญ และกายสังสกปราชญาของภิกษุ สองบทว่า เทว สวาสกภ

เนื้อหานี้เน้นเกี่ยวกับปัญจามสนิมตปลากกา ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับกฎเกณฑ์พระบัญญัติและการวิเคราะห์บทบาทของภิกษุในสังคมสงฆ์ รวมถึงการทำร้ายตัวเองและอาการต่างๆ ของภิกษุ อาทิเช่น การทำร้ายตนเองที่มีผลต่อสถา

ประโยค - ปัญจมนต์ปลากา อรรถบทพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 938 ปาจิตตีย์, เมื่อสำเร็จการขึ้นเป็นอภัย ละทัดฐาน ต้องทุกกฎ หลายบทว่า เทว ภายะ ทีว มีความว่า ภิกขุณี ต้อง อาบัติ ๒ กอง ในนโอกาสที่บัง

ในเนื้อหานี้จะมีการตรวจสอบและอธิบายถึงความสำคัญของอาบัติในพระวินัย รวมถึงกฎและข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับภิกษุ เช่น การไม่ดูองคชาตและข้อบังคับในการรับบิณฑบาต โดยมีการอ้างอิงถึงหลายบทในพระวินัยที่เกี่ยวข

ประโยค - ปัญญา สมันตปลากกา อรรถกพรเว้น ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 940 [มุสาวาทมืองค์ ๔ เป็นคำ] สองบวกว่า อุฐฐูโกล มุสาวาท โท มีความว่า มุสาวาท ที่ ประกอบด้วยองค์ ๔ ตั้งแต่คำว่า "ก่อนแต่พูด ผู้ขึ้น มีความ

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงมุสาวาทที่ประกอบด้วยองค์ ๔ และการส่งเสริมการฟังและให้ผู้อื่นฟังในพุทธศาสนา โดยยกคำสอนของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับการปฏิบัติที่ต้องอาศัยการฟังธรรมและการฝึกฝนของภิกษุ และอธิบายถึงการอุปสม

ประโยค - ปัญญามันดปลาทากา อรรถกะพระวินัย ปิรวั วัณนา - หน้าที่ 943 [ว่าด้วยธรรมะเป็นอาทิ] หลายบทว่า ทุตามส กุมโฆลา อุตต มีความวา พระผู้ มีกระอากสรรธรรมโอา ๒๓ นับรวมละ ๓ ในธรรม ๓ อย่างนี้ คือ อปโลกธรรม

เนื้อหานี้กล่าวถึงธรรมะที่เกี่ยวข้องกับกรรมและวรรณะในพระวินัย โดยพิจารณาถึงการกระทำตามธรรมที่เรียกว่าอปโลกธรรม ซึ่งเกี่ยวข้องกับกรรม ๖ อย่าง และมีการลงรายชื่อของกรรมที่เป็นวรรณะโดยธรรม รวมถึงกลุ่มที่

ประโยค - ปัญญาอันมั่นคงปลากกา อรรถถกพระวันชัย ปริวาร วัลลนา - หน้า ๑๙๙ พึงทำด้วยอำนาจกรรมอื่น มือโลกนกรรมเป็นต้น. หลาย parler ปัญญาเทวี วิปชุนติ มีความว่า กรรม ๔ นี้ ย่อมวิบัติโดยเหตุ ๕ ประการ. [กรรม

เนื้อหาอธิบายถึงกรรมวิบัติที่เกิดจากความไม่พร้อมกันของกรรมทั้งหลาย ตามหลักพระพุทธศาสนา โดยแบ่งกรรมออกเป็นสองประเภท ได้แก่ กรรมที่ควรทำพร้อมหน้า และกรรมที่ไม่ควรทำพร้อมหน้า ซึ่งกรณีของกรรมที่ไม่ทำพร้อม

ประโยค - ปัญจมสนิทปลาถาก อรรถกถพระวินัย ปฏิวาร วัดนา - หน้าที่ 961 หลายทว่ อนุปโสม อุปโสภ์ โกโร มีความว่า ทำ อุโลส ในวันที่มีช่วงอุโลส วันอุโลสคือสงฆ์ผู้แตกกัน และวันที่ ๑๔ และวันที่ ๕๕ ดัง (ตาม นัย

เนื้อหานี้อธิบายถึงวันอุโลสและวันปวรนาในพระวินัย โดยระบุว่า วันอุโลสเป็นวันที่สงฆ์แตกกันในเดือนที่เฉพาะเจาะจง และอธิบายว่าการทำอุโลสในวันอื่นนั้นมีข้อกำหนดไว้. ทั้งยังมีการกล่าวถึงวัตถุประสงค์ของการทำ

ประโยค ๕๕ - มั่งคั่งตลอดปีนี้แปล เล่ม ๓ หน้า 41 [เรื่องนั้นทิองอาศาส] [๕๔] ในกรุงพาราณสี มีอาศาสคนหนึ่งชื่ออา เป็นผู้มีศรัทธาเลื่อมใส อาศาสนั้น ฟังอันสักกสถานแห่งอาวาสของพระศาสดาแล้ว ให้สร้างศาลา ๔

ในกรุงพาราณสี ผู้มีศรัทธาชื่ออาได้สร้างศาลาแก้พระศาสดา พร้อมถวายโภชนาทาน เมื่อพระมหาโมคคัลลานะเห็นปราสาทนี้จึงกลับมาบูชาพระองค์ โครงสร้างของปราสาทมีขนาดใหญ่และสวยงาม ก่อให้เกิดความกตัญญูกตเวทีในเวลาสิ

ประโยค๕ - มังคลัตถทีนี้เป็นแปล เล่ม ๓ หน้าที่ ๕๓ ก่ออนุุภาพิภัก ผู้ปรารถนาจะทราบข้อความนี้โดยพิสดาร พึง ถือเอาจากอรรถกถาอัมพุทธิสูตรในสีลขันธวรรณ จากอรรถกถอุปลี- สูตร ในปฐมวรรค มัชฌิมาปฐวรรค และอรรถก

ข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการแสดงธรรมเพื่อความมั่นคงของพระศาสนา และความเสื่อมศูนย์ที่เกิดจากการไม่แสดงธรรม โดยอ้างถึงพระธรรมกถิกที่กำหนดธรรม ๕ ข้อสำหรับการแสดงแก่ชนอื่น เรียกร้องให้ภิกษุเล่าเรียนแ

ประโยค - มงคลตักบนี้ิแปล เล่ม ๓ หน้า ๕๔ อันโดยพิสดาร ภิกษุทั้งหลาย นี้นธรรมประกาศ ที่ ๓ ... ภิกษุทั้งหลาย ข้ออื่นยังมีอีกอีก ภิกษุทั้งหลายย่อมไม่ทำการสาธยายธรรมตามที่ได้ฟัง ตามที่ได้เรียนมาแล้วโดยพิส

ในบทนี้มีการประกาศธรรม ๕ ประการ ซึ่งเน้นที่การเรียนรู้และการตรึกตรองอย่างลึกซึ้ง เพื่อสร้างความตั้งมั่นในสัทธรรม ภิกษุทั้งหลายย่อมเรียนรู้ธรรมตามที่ได้ฟังและได้เรียนมา การไม่พิจารณาธรรมตามที่ได้เรียนอ

ประโยค ๑ มังคลัตถทีปิสนปล วิวสุทธน ๓ วิปสุดหนผล นี่ ก็นึ่งเหมือนกัน บทว่า อตฺตานยค คือ ทำเจโตวิมุตติและปัญญวิมุติ ให้ประจักษ์ด้วยปัญญาของตน อันพัน จากการอาศัยผู้อื่น และถือนานผู้อื่น แล้วได้รับบรรลุวา

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับเจโตวิมุตติและปัญญวิมุติในพุทธศาสนา โดยเน้นการเรียนรู้และประจักษ์ด้วยปัญญาของตนเอง ซึ่งแสดงถึงความสำคัญของการพึ่งพาตนในพระธรรมคำสอน การทำความเข้าใจในธรรมจริยาต่างๆ และการน

เนื้อหาที่อ่านได้จากภาพคือ: ประโยค ๕ - มงคลคาถาที่มีบทแปลง เล่ม ๑ หน้าที่ 102 จำแนกความแตกต่างแห่งภาพ ด้วยการประพฤติธรรมอันมีสามานะ เป็นลักษณะ จึงไม่ทรงรวมเอาสัญญาเข้ามาไว้ ในสาเคยกสูตร นี้ด้วย่า?

เนื้อหานี้สำรวจการจำแนกความแตกต่างแห่งภาพผ่านการปฏิบัติธรรม โดยกล่าวถึงสาเคยสูตรและเวรัญจสูตร รวมถึงอุปนิสัย ๓ ประการที่สำคัญในการบรรลุอรหัตในพระพุทธศาสนา ได้แก่ ทานูปนิสัย สูปรุปนิสัย และภาวนูปนิสัย